Απο την

Ελλάδα: Τι είναι για εμένα η Ελλάδα

Με ρωτάνε κατά καιρούς διάφοροι φίλοι, γιατί πρέπει κανείς να επισκεφτεί την Ελλάδα… Και θέλω πάντα να μοιραστώ τόσα.

Για όλα αυτά λοιπόν και  για άλλα τόσα…

Γιατί η Ελλάδα είναι αξεπέραστη. Με τα χιλιάδες ακριβά νησιά της σαν αστέρια ενός ουρανού που πατάει στη γη.

Γιατί η Ελλάδα είναι ατέρμονη. Είναι το φίλημα της Ανατολής, της Δύσης. Είναι το σπάνιο φυλαχτό του Νότου που κουρνιάζει ανάμεσα σε Ευρώπη, Ασία, Αφρική.

Γιατί η Ελλάδα είναι η ακτογραμμή της. Τα 15.000 χλμ. της για να βρει ο καθένας το δικό του μικρό μέτρο ευτυχίας.

Είναι το Αιγαίο. Είναι οι θάλασσες της που σε θωρούν και σε αγκαλιάζουν.

Γιατί η Ελλάδα είναι φιλοξενία. Είναι οι άνθρωποι της. Το «Καλημέρα» τους. Το «Καλωσόρισες». Το χαμόγελό τους. Είναι τα σύκα του γείτονα. Το γλυκό βύσσινο της γιαγιάς. Τα καλούδια που γεμίζουν την καρδιά σου.

Γιατί η Ελλάδα είναι γλυκιά όπως το κρασί της.

Είναι πικρή όπως η πικροδάφνη.

Είναι όξινη όπως η ελιά.

Είναι αλμυρή όπως το αλάτι στην πληγή.

Είναι βάλσαμο όπως το τσάι του βουνού της.

Γιατί η Ελλάδα είναι o Ήλιος που τα γιάνει όλα. Αυτός που δίνει χρώμα όταν η ψυχή βγαίνει από το σώμα.

Γιατί η Ελλάδα είναι η περηφάνια της. Το ανάστημα που σηκώνει ακόμα και όταν την πνίγουν, όταν τη ζώνουν μαύρα φίδια από παντού.

Γιατί η Ελλάδα μπορεί να γίνει Δούρειος Ίππος, να εξελιχθεί σε Λερναία Ύδρα, μπορεί να είναι Νύμφη, να μεταμορφωθεί σε Μούσα και να ξεπεράσει και τους Άθλους του Ηρακλή.

Γιατί η Ελλάδα είναι η Αριστεία. Ο Άριστος. Ο υπερθετικός του αρείων.

Είναι ένα στεφάνι ελιάς. Μία βάρκα και ένα πανί στο Αιγαίο. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, η Επίδαυρος, η Διονυσιακή έκσταση.

Γιατί η Ελλάδα είναι φιλοσοφία, αστρονομία, επιστήμη, μυθολογία, θέατρο, ρητορική, μαθηματικά, φυσική, ιατρική, νομική, τέχνη. Η Ελλάδα είναι παντού. Παντού και πάντα μέσα σε όλα.

Είναι τα αστέρια, οι Θεοί και οι πλανήτες της. Ο Ερμής της, ο Δίας,  η Αφροδίτη, ο Κρόνος, ο Ποσειδώνας ο Άρης και ο Ουρανός που υπηρετούν τη Γη.

Γιατί η Ελλάδα είναι η πέτρα. Είναι το χώμα. Είναι η εύφορη γη της. Είναι το μάρμαρο. 

Γιατί η Ελλάδα έχει τόσες όψεις όσες έχει η ίδια η ζωή. Ντύνεται Μακεδονία, γίνεται θεριό σαν την Κρήτη, παλεύει σαν την Ήπειρο, ηγείται σαν την Πελοπόννησο, καιροφυλακτεί σαν τα νησιά του Αιγαίου, στηρίζει όπως η Θράκη, τραγουδάει όπως το Ιόνιο, φροντίζει όπως η Θεσσαλία, εκπαιδεύει όπως η Αττική, στέκει σαν ακοίμητος φρουρός όπως η ακριτική Ελλάδα, μαγεύει με τα δίχτυα της από άκρη σε άκρη.

Γιατί η Ελλάδα είναι Τέχνη. Εδώ από όπου ξεκίνησαν όλα. Εδώ όπου πάτησε το Α για να βρει το Β.

Γιατί η Ελλάδα είναι οι γεύσεις της. Το λάδι που αγγίζει την ντομάτα και που αγγίζει το δέρμα των ακροδαχτύλων σου. Το δέρμα, ο μόνος καλός αγωγός της ουσίας της.

Γιατί η Ελλάδα είναι πλανεύτρα. Σε μαγεύει, σε συνεπαίρνει, σου χορεύει, σου τραγουδάει, σε αποθεώνει και σου μιλάει πάντα στον ενικό.

Η Ελλάδα είναι η ατέρμονη ομορφιά της. Που σε νιώθει. Που σε συγχωρεί και σε αγκαλιάζει όπως η μάνα το παιδί.

Γιατί ή Ελλάδα είναι οικογένεια. Είναι η Αγάπη. Είναι ο Έρωτας.

Γιατί η Ελλάδα σου κρατάει το χέρι. Γιατί δεν είσαι ποτέ μόνος όταν πατάς το χώμα της. Σε συντροφεύουν Θεοί, ιδέες, θυσίες, θρύλοι, θαύματα και τάματα.

Γιατί η Ελλάδα είναι το γιασεμί. Το αμπέλι. Ο βασιλικός. Η βανίλια υποβρύχιο. Το καρπούζι από το μπαχτσέ. Η ντομάτα που κόβεις από το κτήμα.

Γιατί η Ελλάδα είναι οι άνθρωποι. Οι σπουδαίοι και οι κλασικοί. Ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης, ο Σοφοκλής, ο Ευριπίδης ο Ελύτης, ο Σεφέρης, ο Καζαντζάκης,  ο Καποδίστριας. Η τεράστια ατέρμονη λίστα της  Ελλάδας των Μεγάλων. Αλλά είναι και η κυρά της Ρω και η χήρα του πολέμου με τα μαύρα που μεγάλωσε 5 παιδιά αθόρυβα μόνη της.

Γιατί η Ελλάδα είναι αυθεντική. Είναι τα θεμέλια που μπήκαν για να χτιστεί αυτή η οικουμένη.

Γιατί η Ελλάδα είναι οι παραδόσεις της. Οι θρύλοι, οι ήρωες, οι κυκλωτικοί χοροί, τα πανηγύρια, τα κρυφά σχολεία της, τα ξωκλήσια με το Σταυρό που σχίζει τον Ουρανό, τα μοναστήρια, η άκαυστη πίστη σε κάτι ανώτερο.

Γιατί η Ελλάδα είναι οικουμενική. Είναι το ατέρμονο άγγιγμά της, αδιάλειπτο μέσα στους αιώνες.

Είναι ένα δώρο. Είναι το δώρο. «Δίδωμι». Το δώρο που μας δόθηκε.

Γιατί η Ελλάδα είναι η Αριστοτελική της ηθική. Είναι η δικαιοσύνη.

Γιατί η Ελλάδα πιστεύει στον Άνθρωπο. Αυτός που άνω θρώσκει. Το μόνο ζωντανό που κοιτάει ψηλά. Γιατί μπορεί να συνομιλεί με τον Θεό στα ίσια.

Γιατί η Ελλάδα είναι τα παλικάρια της. Οι Εύζωνοι. Οι μαχητές. Οι αγωνιστές από κάθε μετερίζι.

Γιατί η Ελλάδα είναι η τραγουδιστή μελωδία της γλώσσας της. Η γλώσσα που μιλάει όλη η πλάση αφού περικλείεται σε όλες τις ντοπιολαλιές αυτού του σύμπαντος. Είναι το πανδαιμόνιο των φωνηέντων της. Η Ελλάδα της απόλυτης αρμονίας, της λιτότητας, της απλότητας, του κλασικισμού.

Γιατί η Ελλάδα δεν είναι μόνο αυτό που βλέπεις στα στενά γεωγραφικά της όρια αλλά επεκτείνεται και σε όλο αυτό που απλώνεται, σαν επιδημία αγκαλιάς, σε όλο τον κόσμο. Γιατί η Ελλάδα είναι οι Έλληνες που έχουν απλωθεί σε όλη αυτή την πλάση.

Γιατί η Ελλάδα είναι ο Φάρος. Είναι άκαυστο φως. Ο φάρος που θα σε φωτίζει ακόμα και όταν σβήσουν τα φώτα της αυλαίας.

Γιατί η Ελλάδα είναι η προσφορά της στην ανθρωπότητα. Όχι μόνο αυτή της Αρχαιότητας. Αλλά της παρουσίας της μέσα στους αιώνες. Τα ΟΧΙ της. Η στάση της που καθόρισε της εξελίξεις ακόμα και στον εικοστό αιώνα.

Γιατί η Ελλάδα είναι οι καμπύλες της αλφαβήτας της. Το Θ και το Φ της, το Ψ και το Λ, το Β που συναντά το Ω.

Γιατί η Ελλάδα είναι το σύνολο των μεγάλων Νικών και των τεράστιων Λαθών. Οι υπερμεγέθεις επιτυχίες. Οι νικηφόρες μάχες. Αλλά και οι διχόνοιες με τις μικρότητες. Η τεράστια λίστα ανθρώπων που τη βίασαν.

Η Ελλάδα είναι το απαράβατο σχήμα που η ίδια θεμελίωσε:  ὓβρις- ἂτη- νέμεσις- τίσις 

Γιατί η Ελλάδα είναι οι ξεριζωμοί της. Τα μοιρολόγια της. Οι εθνικοί όλεθροι. Οι θρήνοι, οι θρύλοι, οι απώλειες. Η προσφυγιά. Το Βυζάντιο. Ο Πόντος. Η Μικρασία. Η Κύπρος. Η Βόρεια Ήπειρος. Η ιστορία της. Η τεράστια δεξαμενή των βιωμάτων της. Οι σάρκες που ξεσκίστηκαν και που πότισαν αυτή τη γη.

Γιατί η Ελλάδα είναι οι φίλοι της. Όσοι είδαν στον Ελληνισμό αυτό που θέλει να γίνει η ψυχή όταν ακουμπήσει τον ουρανό.

Γιατί η Ελλάδα είναι οι Θεοί της. Τόσοι όσοι και οι καημοί της.

Οι βουβές προσευχές της. 

Γιατί η Ελλάδα είναι το μπλε που συναντά το λευκό για να ξαναγίνει μπλε. Είναι η παλέτα των χρώματων που γίνονται ένα όταν ο Ελληνικός ήλιος βασιλεύει.

Γιατί η Ελλάδα είναι η σημαία της. Το Εθνικό πανί που απεικονίζει, συμβολίζει πως το αντίθετο του Θανάτου δεν είναι η ζωή αλλά η Ελευθερία.

Γιατί η Ελλάδα είναι οι Μεγάλες Ιδέες σου. Τα άπιαστα όνειρα που η Ίδια σου αποδεικνύει πως μπορείς να τα εκπληρώσεις. Και έρχεται στο αυτί και σου ψιθυρίζει όπως η μάνα στο παιδί πως … Όλα τα μπορεί ο άνθρωπος.

Γιατί η Ελλάδα είναι πάντα Μεγάλη ακόμα και όταν κάποιοι τη θέλουν μικρή.

Και εγώ όπως και τόσοι άλλοι θα είμαστε εδώ να Σε υπηρετούμε, ο καθένας με όποιον τρόπο μπορεί, ο καθένας από το δικό του μετερίζι.

 

«Γιατί είμαι βέβαιος πως τούτοι οι ελεεινοί δεν αντιπροσωπεύουν τη ζωντανή Ελλάδα, δεν αντιπροσωπεύουν τίποτε και υπάρχουν άγνωστοι, πολλοί που δεν ξέρουν, αλλά που αξίζουν, που σε φωνάζουν».  -Γιώργος Σεφέρης

 

Με αγάπη

Ε

 

Σημ. Αυτή είναι η Ελλάδα, και πολλά άλλα ακόμη που δεν αποτυπώνονται σε λίγες γραμμές. Δεν είναι σίγουρα αυτή που σου λένε τσαρλατάνοι, τελάληδες και πραματευτάδες.

 

 

Related Posts