Βρέθηκα στην καρδιά της χώρας των Βάσκων, στα σύνορα μεταξύ Γαλλίας και Ισπανίας και για τις επόμενες μέρες και ώρες τα αυτιά μου εκτέθηκαν στη μαγεία όχι μόνο της ισπανικής και της γαλλικής αλλά και της βασκικής γλώσσας (euskara) για τα οποία γίνεται συντονισμένη προσπάθεια για την ενίσχυσή και διατήρησή τους.
Και ναι! Γεύτηκα την υπέροχη κουζίνα τους και πήρα μια πρώτη μυρωδιά από την πλούσια παράδοσή και την καλαίσθητη αρχιτεκτονική τους. Από έναν πολιτισμό που όχι μόνο δεν χάνεται αλλά αντιθέτως ανθίσταται και αντιστέκεται.
Και μπορεί να κινείσαι μεταξύ Ισπανίας και Γαλλίας αλλά το καταλαβαίνεις από την πρώτη στιγμή πως είσαι κάπου μετέωρα. απόκοσμα, είσαι στη χώρα των Βάσκων.
«Εδώ έρχονται όσοι ξέρουν», μου είπε ένα φίλος Ισπανός και έτσι ακριβώς είναι…
-Βilbao
Προσγειώθηκα βράδυ Παρασκευής στο Bilbao (το αεροδρόμιο είναι κατασκευή του γνώριμου και σε εμάς Σαντιάγκο Καλατράβα) και κατευθύνθηκα απευθείας στην Casco Viejo (τη λεγόμενη Παλιά πόλη), και επιδόθηκα σε μπαρότσαρκα ή αλλιώς σε pintxosτσαρκα. Τα tapas εδώ λέγονται pintxos (μικρά μεζεδάκια στο μέγεθος μιας μεγάλης μπουκιάς) και το πρώτο που αναζήτησα ήταν να γευτώ ξανά αυθεντικό χαμόν.
Το jamón (χαμόν) είναι ίσως ένα από τα πιο δημοφιλή ισπανικά αλλαντικά και το δικό μου αγαπημένο. Αλλαντικό ωρίμανσης με βαθιά, συμπυκνωμένη γεύση. Οι δύο σημαντικότερες ποικιλίες του είναι το jamón serrano από κρέας λευκών χοίρων και το jamón ibérico από τα πόδια των μαύρων ιβηρικών χοίρων.
Pintxos: Μικρά μεζεδάκια για μεγάλες βραδιές…
Τα καλύτερα pintxos μπαρ θα τα βρεις εδώ στην ιστορική παλιά πόλη. Περπάτησε, άσε τον εαυτό σου να χαθεί στα μικρά σοκάκια γύρω από την Gran Via και απλά δοκίμαζε όποιο πίντσο μπαρ σε εμπνέει.
Κάντο όπως οι ντόπιοι: Μπαινοβγαίνεις στα μαγαζιά (κάνεις ποτέο όπως το λένε εδώ), τρως ένα μικρό pintxo πίνεις ένα ποτό (ή txacoli, υπέροχο λευκό κρασί) και συνεχίζεις. Είναι σαν σε παράσταση με πολλά διαφορετικά μέρη.
Εδώ δεν χρειάζονται οδηγοί ούτε ταξιδιωτικές συμβουλές.
Ακολουθείς την καρδιά.
Είσαι στον Νότο.
Η καρδιά σε πηγαίνει.
Και εδώ χτυπάει αλλιώς.
Must Do: Βόλτα στο λιλιπούτειο, χρωματιστό ιστορικό κέντρο και επίσκεψη στο θρυλικό μουσείο Guggenheim.
-Bidart
Στο Bilbao δεν έμεινα πολύ γιατι ο τελικός μας προορισμός ήταν το Bidart στη Γαλλία. Μετά από περίπου δύο ώρες οδήγηση φτάσαμε σε ένα μαγικό μέρος και το πρωί που ξύπνησα αντίκρυσα αυτό:
Το φως του Νότου. Το μπλε και το πράσινο του Νότου. Και κυρίως ο ήλιος. Αυτός ο μαγικός ήλιος…
Το μυαλό μου δεν μπορούσε να επεξεργαστεί την ομορφιά, την ησυχία και την απλότητα. Είσαι στο Bidart σκέφτηκα…
Και με περίμενε αυτό το υπέροχο pétit dejeuner… Είμαι στον παράδεισο…
Η βασκική αρχιτεκτονική περιλαμβάνει κτίσματα με λευκές προσόψεις κόκκινα/ μπορντώ τεράστια κουφώματα και παντζούρια και φυσικά κόκκινες σκεπές.
Λιλιοπούτεια μαγαζάκια…
Έλα… Είμαστε ανοιχτά..
Υπέροχα καφέ, χαλαρός τρόπος ζωής και ο υπέροχος, παντοδύναμος ήλιος του Νότου…
Βασκική αρχιτεκτονική…
Η φύση έχει κάνει συμφωνία μυστική, με την αρχιτεκτονική, δεν εξηγείται αλλιώς αυτή η ομορφιά…
Καλλιτέχνες που δημιουργούν μπροστά στα μάτια σου…
Άνοιξε το παραθύρί σου…
Ποιος είναι ο ροζ οδηγός; Επιβιβάζόμαστε…
Ντόπια και εκλεκτά εδέσματα. Μικροί παραγωγοί, πολλά τα δώρα της φύσης…
Το ωραιότερο ζευγάρι… Να γερνάς και να περπατάς πάντα χέρι-χέρι. Μαζί. Αυτό είναι ευτυχία…
Πλήθος κόσμου. Οχλαγωγία, έντονες κινήσεις και χειρονομίες, γάργαρα γέλια, χαζοκαβγάδες απο το πουθενά: “Νότιοι σκέφτηκα. Δικοί μας…”
Πολλά μικρά χωριούδάκια, παραλίες και γραφικοί οικισμοί.. Ανακάλυψέ τα…
Saint-Jean de Luz…. Ξανθές, ατελείωτες, παραλίες…
Αφήνουμε τα σημάδια μας παντού… We are what we do…
Μου έδωσαν τον ήλιο και του έδωσα το πιο μεγάλο μου χαμόγελο…
Μετακίνηση: Αν σε ενδιαφέρει να ανακαλύψεις όλα τα μικρά χωριουδάκια και τις υπέροχες διαδρομές, η ιδανική επιλογή είναι να νοικιάσεις αυτοκίνητο.
Φαγητό: Αν είσαι καλοφαγάς έχεις έρθει στον κατάλληλο προορισμό… Και αν είσαι και μεζεκλής τότε αυτό το μέρος θα αποτελέσει έναν καρμικό σου έρωτα. Ίσως είναι από τους ελάχιστους προορισμούς που η κάθε επιλογή φαγητού είναι καλύτερη και από την προηγούμενη. (Δεν είναι τυχαίο που οι Βάσκοι έχουν τα πιο πολλά αστέρια Michelin στην Ευρώπη)
Το δικό μου αγαπημένο ήταν το La Tantina de la Playa. Υπέροχο ψάρι, συγκλονιστικές γεύσεις..
Must Do:
Αξίζει να παρακολουθήσεις έναν αγώνα του δικού τους αγαπημένου αθλήματος του Basque Pelota, Παίζεται με το ένα χέρι, με μία μπάλα ενάντια σε έναν τοίχο (fronton) και αποτελεί το δικό τους παραδοσιακό άθλημα που θα σε βάλει στα άδυτα των Βάσκων. Εμείς παρακολουθήσαμε (από ότι μας είπαν ένα σημαντικό αγώνα… ) και μπήκαμε απευθείας στο «κλίμα».
Ήρθαμε γήπεδο σου λέω..
Ένα από τα πρώτα που κάνω όταν ταξιδεύω είναι να ψυχολογήσω, να αφουγκραστώ τη γλώσσα και πάντα προσπαθώ να βάλω στη σειρά μερικές λέξεις, να αρθρώσω μερικές προτάσεις. Αυτό που άκουγα δεν είχε καμία σχέση με τις λατινογενείς γλώσσες… Ήταν τα βασκικά.
Και για αυτό προσπάθησα να τους χαιρετήσω με αυτό: Euskara ikasten saiatzen ari nazi. Hizkuntza zaila da. (Προσπαθώ να μάθω βασκικά, αλλά είναι δύσκολη γλώσσα… )
Agur! (Γεια σας!)… Θα ξαναρθούμε.
Γιατί είμαστε ωραίοι οι Νότιοι.
Και εμείς όπου αγαπάμε, ξαναγυρνάμε.
Μας πάει ο Νότος. Πολύ…
Σας φιλώ! Είμαστε τα ταξίδια μας…
Ε
Έλα κοντά στον κόσμο του We Are What We Do!
